Γιατί δημιουργήθηκε ο νόμος περί υιοθεσίας και ασφαλών οικογενειών;
Γιατί δημιουργήθηκε ο νόμος περί υιοθεσίας και ασφαλών οικογενειών;

Βίντεο: Γιατί δημιουργήθηκε ο νόμος περί υιοθεσίας και ασφαλών οικογενειών;

Βίντεο: Γιατί δημιουργήθηκε ο νόμος περί υιοθεσίας και ασφαλών οικογενειών;
Βίντεο: GAME OVER! Κέρδισε Την Μυστική Του Αποστολή... 2024, Νοέμβριος
Anonim

ο Νόμος περί υιοθεσίας και ασφαλών οικογενειών (ASFA) θεσπίστηκε το 1997 ως απάντηση στις ανησυχίες ότι πολλά παιδιά παρέμεναν σε ανάδοχη φροντίδα για μεγάλες περιόδους ή βίωναν πολλαπλές τοποθετήσεις. Επιτρέπει τον ταυτόχρονο προγραμματισμό, την ταυτόχρονη εξερεύνηση της οικογενειακής επανένωσης και άλλες επιλογές μονιμότητας.

Στη συνέχεια, μπορεί κανείς να αναρωτηθεί, πώς χρηματοδοτείται ο νόμος περί υιοθεσίας και ασφαλών οικογενειών;

Σύμφωνα με τον Τίτλο IV-E, οι πολιτείες μπορούν να λάβουν ομοσπονδιακό δικαίωμα αορίστου χρόνου κεφάλαια για μέρος του κόστους λειτουργίας υιοθεσία προγράμματα βοήθειας για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Στο πλαίσιο αυτών των προγραμμάτων, οι γονείς που ενστερνίζομαι παιδιά με ειδικές ανάγκες μπορούν να λαμβάνουν μηνιαία υιοθεσία επιδοτήσεις μέσω συμφωνιών με το κράτος τους.

Επίσης, ποιος ήταν ο σκοπός του AFSA; AFSA , υποτίθεται, προοριζόταν για την καταπολέμηση του υπερπληθυσμένου και επιβαρυμένου συστήματος παιδικής πρόνοιας, ιδίως της αναδοχής, καθιστώντας την ασφάλεια των παιδιών, συγκεκριμένα τη μονιμότητα μέσω του τερματισμού των γονικών δικαιωμάτων (επίσης γνωστά ως TPR) και τις υιοθεσίες, προτεραιότητα των πολιτειών παρά τη διατήρηση της οικογένειας που ήταν το σωστό) σκοπός

Εδώ, ποιος ήταν ο κύριος υποστηρικτής του νόμου περί υιοθεσίας και ασφαλών οικογενειών και γιατί;

Ο νόμος ήταν το επιστέγασμα των δικομματικών προσπαθειών, συμπεριλαμβανομένης της επιθυμίας του Προέδρου Μπιλ Κλίντον και της Πρώτης Κυρίας Χίλαρι Κλίντον να αλλάξουν την ανάδοχη φροντίδα.

Τι προβλέψεις έχει ο ΑΣΦΑ για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες;

ΑΣΦΑ προβλέπει επίσης ότι όλα παίρνουν τα παιδιά με ειδικές ανάγκες κάλυψη υγείας μέσω επιδοτούμενων υιοθεσιών, ακόμη και αν δεν είναι υιοθεσίες του Τίτλου IV-E, και ότι τα κρατικά δικαστήρια πρέπει να επανεξετάζουν κάθε του παιδιού υπόθεση κάθε 12 μήνες, δίνοντας τίτλο σε αυτές τις ακροάσεις "ακρόαση προγραμματισμού μονιμότητας" αντί "ακρόαση διάθεσης" όπως ορίζεται από

Συνιστάται: